Kebap tarihi, insanoğlunun ateşi bulması ve bu ateşin üzerinde et pişirmesiyle birlikte başlar. Günümüzde daha çok Türk mutfağında görülen bu pişirme tarzının ilk ipuçlarını bize vermektedir. Kebap, esasen eti ateşle pişirmek olsa da bugün “kebap” başlı başına bir kültüre karşılık gelmektedir.
Dünyada Türk mutfağı denince akla gelen ilk yemek olan kebap, şiş üzerine dizilmiş et ya da kıymanın kömür veya odun ateşi üzerinde pişirilmesiyle meydana gelmektedir. Kendi içerisinde birçok çeşidi olan kebap, şehirden şehre farklılık gösteren birçok tarif ve kültürü de içinde barındırmaktadır.
Arapçadan dilimize geçen “kebap” kelimesi “kebuba” kökünden gelmektedir ve bu kelime “kavurmak, közlemek” anlamını taşımaktadır. Bin yılı aşkın süredir Anadolu topraklarında yapılan kebabın anavatanı Güneydoğu Anadolu ve Doğu Akdeniz’dir. Gaziantep, Şanlıurfa, Adana ve Mersin kebap konusunda ilk sıralarda yer almaktadır. Bu şehirlerin her biri farklı kebap pişirme ve sunma tarzlarına sahip olup yüzyıllardır aralarında tatlı bir rekabet de bulunmaktadır.
Türk Mutfağı’nda Kebap
Selçuklu mutfağından Osmanlı saray mutfağına kadar uzanan geniş dönemde kebap hep sarayların mutfağında olmuştur. Birçok Osmanlı padişahının en sevdiği yemekler arasında tandır kebabı, kuzu kebabı, tas kebabı ve şiş kebap bulunmaktadır. Döner olarak bilinen döner kebabı, Türk mutfağının ününü tüm dünyaya duyurmuştur.
Kıymadan yapılan kebapların zırhlarla çekilmesi, birçok baharatın yanı sıra karabiber ve tuz ile harmanlanması, şişe takılması ve pişirilmesi başlı başına ustalık gerektiren bir iştir. Kebap başta domates, soğan, biber ve patlıcan olmak üzere birçok sebze ile servis edilmekte yanında birçok salata ile birlikte de sunulabilmektedir.
Bunların yanı sıra patlıcanlı kebap, domatesli kebap, soğanlı kebap başta olmak üzere birçok sebzeyle birlikte de kebap hazırlanmaktadır. En iyi kebabın kuzu etinden yapıldığını her fırsatta dile getiren kebap ustaları, etin zırhla çekilmesi gerektiğini de ısrarla vurgulamaktadır.
Kebap eti hazırlanmadan önce yağ ve sinirlerinden ayrılması, özel olarak terbiye edilmesi, etin içerisine hiçbir sakatat etinin konulmaması da iyi bir kebap elde etmek için oldukça önemli hususlar olarak karşımıza çıkmaktadır.